برشی از زندگی یه زن (2)

زن تو چرت بعدازظهری پشت لپ تاپ نشسته بود و سعی میکرد تمرکز کنه روی کارش، صدا رسوند به شوهرش که زیر کتری را روشن کنه، یه ده دقیقه ای گذشت و گفت پاشم یه چایی بخورم این خواب بپره از سرم. رفت تو آشپزخونه دید زیر کتری خاموشه تا اومد اخم کنه دست زد به بدنه ی کتری و دید داغه:) این یعنی آقای شوهر چایی دم نکرده اما برای اینکه چایی صبح زیادی نجوشه آب که داغ شده زیرش را خاموش کرده با درجه ای اغماض ماگش را پر کرد و اومد بچرخه از آشپزخونه بیاد بیرون که چشمش خورد به سبد کرفس هایی که دیروز شسته بود و صبح از تو بالکن آورده بود داخل که چند ساقه ای از اونها رابریزه تو خورشت مرغی که برای ناهار بار گذاشته بود، اوووف اینها هم که داشت پلاسیده میشد، ماگ چایی را گذاشت رو پیشخوان، تخته سبزی خورد کنی را آورد و شروع کرد به ریز کردن کرفسها، کرفسها تازه بودند هنوز، حس خوبی گرفت، از سبزیجات پلاسیده خوشش نمیاومد، فقط همون چند برگ روی ظرف یه کم پلاسیده شده بود. تند تند کرفس ها را ریز میکرد که تا چایی اش سرد نشده به چایی برسه آخه از چایی یخ خوشش نمیاومد اصلا چایی از صبح مونده ی دوباره گرم شده ی سرد شده :( لابد توقع داشت خواب را هم از سرش بپرونه! با خودش گفت با چه کیفیتی؟ نه که هم رنگ داره و هم عطر:( تا کرفسها ریز بشه فکر کرد خوبه جعفری ریز کرده تو فریزر دارم یه کم بریزم روی این کرفسها بذارم با هم سرخ بشوند داشت زیر ظرف را روشن میکرد که به ذهنش رسید یه کم هم نعنای خشک بریزم حالا که نعنای تازه نیست چه عیبی داره، ظرف نعناهایی را که هنوز آسیاب نکرده بود را از ته کابینت کشید بیرون، یه مشت ریخت روی کرفس ها و جعفری های یخ زده ای که دیگه الان یخی بهشون نبود، اومد سبد خالی شده ی کرفس ها را بذاره تو کابینت که چشمش به محلول شستشوی لباسهای تیره خورد یادش افتاد اوووه صد ساله که میخواد شلوار بیرونی اش را بشوره، قوطی محلول را برداشت و کرفسها را یه همی زد و اومد سمت اتاق خواب، شلوار را برداشت و رفت تو حموم گفت حالا فعلا خیسش بکنم بعدا شسته میشه:) برگشت سر کرفس ها، همینطور که داشت کرفسها را هم میزد متن پست جدید وبلاگش را تو ذهنش مینوشت، چشمش به چایی از صبح مونده ی دوباره داغ کرده ی یخ کرده افتاد، زیر کتری را روشن کرد، زیر کرفس ها را خاموش کرد، چایی را ریخت تو سینک ظرفشویی، تا آب جوش بیاد برم یه پست بذارم تو وبلاگم.