معدوم -یازده از چهل
یک ربعی هست که تایپ میکنم و پاک میکنم. بنظرم نوشته ام جالب نیست و ترجیح میدهم به جای نوشتن و منتشر کردن یک مطلب سطح پایین، با پاک کردن آن به تمیز بودن ذهن و روان شما کمک کنم. اصلا دقت کرده اید ذات طبیعت اینگونه است که ضعیف ها حذف میشوند؟ در حیوانات، مادرانی که میبینند بچه اشان مریض است و ممکن است علاوه بر خودش، باعث بیماری و مرگ بقیه ی بچه ها بشود، در اولین اقدام بچه ی مریض را از بقیه جدا میکند و چون توان تغذیه اش محدود است از غذا دادن به آن بچه ی مریض خودداری میکند. حتی در برخی مواقع، ظاهرا در گربه ها، مادر اگر غذای کافی نداشته باشد، خودش آن بچه ی مریض را میخورد تا بتواند به بقیه ی بچه هایش شیر بدهد. البته که همه ی اینها را به اقتضای غریزه اشان انجام میدهند وگرنه که نه این مادر بیرحم است و نه آن مادری که غذایش را نمیخورد و در دهان بچه اش میگذارد زیادی مهربان است.
در انسانها به این کار میگویند کمالگرایی. اینکه به گزینه های ضعیف اجازه ی عرض اندام نمیدهد، آنها را حذف میکند و اصلا در نطفه خفه میکند. اما ظاهرا انسان چون این امر را به اتکای اندک عقل و دانشش انجام میدهد، نه به پشتوانه ی غریزه، در اینجا هم اشتباه میکند.
شاید بد نباشد گاهی عقل را رها کنیم و بر اساس غریزه تصمیم بگیریم؟ امیدوارم با نخواندن آنچه که پاک کردم به آرامش روانتان کمک کرده باشم.
