رنجی که از عدم دسترسی به اطلاعات میبریم

در مورد این قراداد چین، خیلی برام عجیبه چرا باید اینقدر موضوع محرمانه باشه؟ چرا هیچ کسی در موردش هیچی نمیدونه؟ یعنی حداقل من نتونستم اطلاعات درست و حسابی از کم و کیف این قرارداد بفهمم.

تو این پست اگر دوستان اطلاعاتی از این قرارداد دارند و یا تحلیل های بدردبخوری سراغ دارند چه مثبت و چه منفی، با هم دیگه به اشتراک بذاریم. از اینهمه بی اطلاعاتی در عصر اطلاعات رنج میبرم. 

 

فقط یه چیزی را حس میکنم: انگار آمریکا اومد با تحریم ها اینقدر ایران را به زانو درآورد که بعد چین وارد عمل شد!!! یه جورایی انگار پروژه ی مشترک آمریکا و چین بود!!! یعنی فکر کنید چند سال بعد اسناد و مدارکش پیدا بشه که واقعا این آش با همکاری این دو کشور آمریکا و چین برای ایران پخته شده بود:( و البته که هنرنمایی مملکتداران خودمون را نباید فراموش کنیم:(

یک پست تولدانه برای دخترم

دخترم تولدت مبارک ...

واقعیت اینه تجربه مادر شدن پر از احساسات ضد و نقیض هست، وقتهایی که پر از فکر و برنامه هستی و یه نوزاد سه کیلویی میشه تمام زندگی ات...وقتهایی که وجودش وجودت را پر میکنه از شادی و شعف... وقتهایی که کم میآری، حرصی میشی و نمیدونی کار درست چیه و بهترین تصمیم چی میتونه باشه؟ وقتهایی که به وجودش افتخار میکنی... وقتهایی که بخاطر وجودش هزاران بار خدا را شکر میکنی و باز هم فکر میکنی به اندازه ی کافی قدردان خدا نبوده ای ... من مادر سه تا بچه هستم ولی واقعیت اینه همه ی اینها را اولین بار با وجود دخترم تجربه کردم ... یازده سال مادر بودنم ... دخترم تولدت مبارک برات آرزو میکنم زندگی ای سرشار از آرامش و صحت و سلامتی و انسانهای بزرگ و ارزشمندی که همراهت باشند ...

هم قدم با سال 1400

سلام به همگی، سال نو مبارک :)) 

 

امیدوارم امسال برای همه مون سال خوبی باشه، سالی پر از سلامتی، شادی و موفقیت 

 

+ نمیدونم چرا نوشتنم نمیآد؟ یعنی اتفاق خاصی هم نیفتاده، من که همون آدم قدیمی هستم، اوضاع و احوالمون هم که همونه! خب به زور که نمیشه حرف های نو زد؟! 

 

+ یه چیزی الان یادم افتادم که با خودم گفته بودم یادم باشه تو وبلاگ بنویسم، روز اول سال زنگ زدم به یکی از عمو ها برای تبریک سال نو، تو صحبتهام گفتم عمو انشاالله سال جدید براتون سال خوبی باشه:) گفت عمو اگر هم سال خوبی نباشه ما باهاش میسازیم! یعنی من از اینهمه واقع بینی و سرسختی عمو هام در تعجبم :) قشششنگ پذیرفته که قرار نیست هییییچ چیزی بهتر بشه! هیییییچ توقعی از سال جدید نداره! بلکه رسما اعلام میکنه این ما هستیم که بااااید بسازیم! پارسال هم که به اون یکی عمویم گفتم انشاالله کرونا بره برای عیدمبارکی خدمت میرسیم، عمو گفت میره عمو، کرونا هم میره! اینقدر از این مریضی ها اومده و رفته و هنوووووز آدمها هستند! ما هم اگر نباشیم بچه های ما هستند! بچه های ما نباشند بچه هایِ اونها هستند! یعنی فکر کنید چه روحیه ی سخت کوشانه و امیدوارانه و در عین حال پذیرش واقعیت ها و ناتوانی ماها در برابر برخی مشکلات در این جملات وجود داره! یه جورایی خوشم میآد از اینکه غرغر نمیکنند، امید الکی ندارند و مسوولیت زندگیشون را میپذیرند.