دختری ده ساله ی من یه فمنیست هست ...

هفته ی پیش که روز دختر بود، آخرهای شب که من دیگه طاقتم طاق شده بود و دیگه واقعا داشت حالم بهم میخورد از اینهمه حجم سادگی مردم و اینکه هی روز دختر را تبریک میگفتند! خب من هم کلا آدمی نیستم که ساکت بمونم! این بود که استاتوس گذاشتم تو واتساپم، با این مضمون که خوشحالم داره روز دختر و حجم تبریکات تموم میشه! و در صفحه ی دوم عکس از ماده ی قانونی گذاشتم که میگه اگر آلت مردی ضربه ببیند و .... اگر از کار بیفته دیه اش مساوی یک مرد کامل است. خوب میدونید هم که دیه ی زن هم کلا نصف مرد هست. و در صفحه ی سوم استاتوس کردم که اگر به دخترتون روزش را تبریک گفتید، اگر روتون شد بهش بگید دیه اش نصف آلت مرد است. 

این استاتوس را که گذاشتم، چند تایی از دوستانم پیام مخالفت دادند و خب چند تایی موافقت و تایید. دختری تو واتساپ ریپلای کرد که روز‌زن و مادر و کادوی روز زن پس چی؟ براش توضیح دادم که چرا از این رفتارها در این روز ها بدم میاد و اینکه فلسفه ی واقعی نامگذاری این روزها اینه که مردم متوجه ی مشکلات اون اشخاص بشوند و  امکانات بیشتری در جامعه براشون فراهم بشه. و البته که در جوابش که از قبل گفته بود روز دختره برام کتاب کادو بخر توضیح داده بودم که چرا من برای این روز کادو نمیگیرم. وقتی پرسید چه مشکلاتی و چه امکاناتی؟ در حد خودش از مشکلات زنان گفتم. 

این قضیه تموم شد تا دیشب که دیدم استاتوس گذاشته. باز کردم و با دیدن استاتوسش تمام وجودم پر از ذوق و غرور شد.از خوشحالی داشتنش ذوق کردم. یه عکس گذاشته بود با این متن نوشته، دختر روز نمیخواد، برای دخترا امنیت فراهم کنید، همه ی روزها روز دختره

صداش زدم، بغلش کردم و بهش گفتم بهش افتخار میکنم.

یعنی این ها میشه اول حرکات مطالبه گرایانه ی دخترم:) خوشحالم از اینکه میبینم دارم روی یکی از نزدیکترین و مهم‌ترین افراد زندگی ام تأثیر میگذارم.